شمع و گل و پروانه
من زیاد این آهنگ و خالتور نمیدونم. خیلی هم درست درمون و چفت و بست داره.
با این حال هنوز که هنوزه مجلس‌گرم‌کن خونه ها و دلای قدیمی‌یه.
میشه لبخند شیرین بزرگ‌ترا و فیلم‌فارسی‌بینای زمان قدیم و با شنیدنش دید.
با پاساژی که تو شوروعش داره و ضربی که میزنه نوید یه آهنگ حماسی رو میده انگار.
ولی از یه جایی به بعد روحوضی و گوش نواز میشه.
نکته ای که این آهنگ و برنده میکنه به نظرم ترانه ی خوبشه.
صدای ایرج هم خوب روش نشسته؛ از ته دل اوج میگیره میگه: "رقص گل و پروانه بین/ در گل رخ جانانه بین"
به خیال خودش آواز و چهچه ئی که وسطاش میزنه درسته و سرجاش.
و قشنگ ترین جاش هم "نرو از کنار من، که تویی بهار من" گفتنشه، که واقعن مُلذّه.
-یک توضیح: به نظر من تعداد زیادی از آهنگ هایی که تو این وبلاگ گوش میدیم و خواهیم داد تو دسته ی خالتور جا میگیره، برای همین تعریف خالتور رو از لغت نامه دهخدا در ادامه میارم:
مجلس‌گرم‌کن، اهل رقص و آواز روحوضی.
به موزیسین‌هایی که در مجالس عروسی و طرب با آهنگ‌های خود به اصطلاح مجلس گرم کرده و در برابر آن پول دریافت می‌کنند، می‌گویند. که بعدها حتی به آدم‌های جلف و امثال آن‌ها نیز این واژه نسبت داده می‌شد.
مثال: چه موزیک خالتوری! (موزیک مسخره‌ای که فقط بدرد مجلس‌گرم‌کردن و مراسم عروسی می‌خورد)
یا: تو چقدر خالتوری!
گویا ریشه این کلمه به شهر نو برمی‌گردد. ظاهرا یکی از روسای آن‌جا اسمش توران و معروف به خاله‌توران بوده. این خاله توران مجلس‌گرم‌کن بوده و اهل رقص و آواز روحوضی. در آن زمان سایر مردم هم وقتی به مجلسی می‌رفتند و موسیقی روحوضی می‌خواستند می‌گفتند خاله تورانی بخون! یا آهنگ خاله‌تورانی بخون! و این به خاله‌توری! خالتوری! و خالتور تبدیل شد!
(این هم ممکن است باشد)
خالتوری به معنای موسیقی فی البداهه است. وقتی نوازنده یا نوازندگانی بدون قرار و تمرین قبلی، بدیهه نوازی می کنند، کارشان را موسیقی خالتوری گویند. اگر این کلمه از خاله تورانی آمده باشد، بسیار جالب توجه است.
من زیاد این آهنگ و خالتور نمیدونم. خیلی هم درست درمون و چفت و بست داره.
با این حال هنوز که هنوزه مجلس‌گرم‌کن خونه ها و دلای قدیمی‌یه.
میشه لبخند شیرین بزرگ‌ترا و فیلم‌فارسی‌بینای زمان قدیم و با شنیدنش دید.
با پاساژی که تو شوروعش داره و ضربی که میزنه نوید یه آهنگ حماسی رو میده انگار.
ولی از یه جایی به بعد روحوضی و گوش نواز میشه.
نکته ای که این آهنگ و برنده میکنه به نظرم ترانه ی خوبشه.
صدای ایرج هم خوب روش نشسته؛ از ته دل اوج میگیره میگه: "رقص گل و پروانه بین/ در گل رخ جانانه بین"
به خیال خودش آواز و چهچه ئی که وسطاش میزنه درسته و سرجاش.
و قشنگ ترین جاش هم "نرو از کنار من، که تویی بهار من" گفتنشه، که واقعن مُلذّه.
-یک توضیح: به نظر من تعداد زیادی از آهنگ هایی که تو این وبلاگ گوش میدیم و خواهیم داد تو دسته ی خالتور جا میگیره، برای همین تعریف خالتور رو از لغت نامه دهخدا در ادامه میارم:
مجلس‌گرم‌کن، اهل رقص و آواز روحوضی.
به موزیسین‌هایی که در مجالس عروسی و طرب با آهنگ‌های خود به اصطلاح مجلس گرم کرده و در برابر آن پول دریافت می‌کنند، می‌گویند. که بعدها حتی به آدم‌های جلف و امثال آن‌ها نیز این واژه نسبت داده می‌شد.
مثال: چه موزیک خالتوری! (موزیک مسخره‌ای که فقط بدرد مجلس‌گرم‌کردن و مراسم عروسی می‌خورد)
یا: تو چقدر خالتوری!
گویا ریشه این کلمه به شهر نو برمی‌گردد. ظاهرا یکی از روسای آن‌جا اسمش توران و معروف به خاله‌توران بوده. این خاله توران مجلس‌گرم‌کن بوده و اهل رقص و آواز روحوضی. در آن زمان سایر مردم هم وقتی به مجلسی می‌رفتند و موسیقی روحوضی می‌خواستند می‌گفتند خاله تورانی بخون! یا آهنگ خاله‌تورانی بخون! و این به خاله‌توری! خالتوری! و خالتور تبدیل شد!
(این هم ممکن است باشد)
خالتوری به معنای موسیقی فی البداهه است. وقتی نوازنده یا نوازندگانی بدون قرار و تمرین قبلی، بدیهه نوازی می کنند، کارشان را موسیقی خالتوری گویند. اگر این کلمه از خاله تورانی آمده باشد، بسیار جالب توجه است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر